ساز تار، از جمله سازهای شهری (ملی) موسیقی ایران است. این ساز دارای حدود 28 پرده (دستان) و 6 سیم فلزی است. سیم های تار دو به دو باهم کوک می شوند و بسته به دستگاه (گام) موسیقی کوک آنها می تواند روی نت های مختلفی صورت پذیرد.

ساز تار دارای قسمت های مختلفی از جمله گوشی ها، سر دسته، شیطانک، صفحه انگشت گذاری، پرده ها، خرک، سیم ها و دو کاسه یکی بزرگ و دیگری کوچک است. به کاسه کوچک نقاره گفته می شود.

از بزرگترین اساتید تار ایران می توان به استاد جلال ذوالفنون، استاد محمدرضا لطفی، استاد حسین علیزاده، استاد جلیل شهناز، استاد هوشنگ ظریف، استاد علینقی وزیری، استاد داریوش طلایی و بسیاری اساتید بزرگ دیگر اشاره کرد.

یادگیری ساز تار موجب آسان تر شده یادگیری سایر سازهای ایرانی بویژه سه تار و عود خواهد شد.